Even na 09.00 uur sta ik bij de Kop van 't Land en weldra komt vanuit het tegenlicht de veerpont in het zicht. Ik rijd de pont op en weinige minuten later ben ik aan gene zijde. Ik parkeer na enkele honderden meters mijn auto op de brug, zet mijn telescoop uit en tuur links en rechts het water af. Een tjiftjaf zingt zijn eentonige liedje vanuit het struikgewas, rietgorzen zingen zittend in de wilgen en ook een Cetti 's Zanger laat zijn harde klanken horen. De Biesbosch is de laatste jaren een waar bolwerk voor deze soort, maar het is toch altijd leuk hun zang te horen.

Met mijn verjaardag heb ik een polarisatiefilter gekregen en daar experimenteer ik wat mee. De donkerblauwe lucht is een direct gevolg van het gebruik ervan. De eerste probeersels zijn wel leuk, maar soms is het resultaat iets "te".

Ik rijd in zuidwestelijke richting langs de Spieringsluis naar de Deneplaatweg, die parallel aan de Nieuwe Merwede loopt. Slechts een enkele wandelaar en één andere automobilist maken gebruik van de stille dijk, die uitzicht geeft over de drukbevare rivier, waar een volbeladen rijnaak zijn weg richting Europoort volgt, terwijl het water over de boorden klotst. Een in Nederland niet zo geliefde Nijlgans heeft zich afgezonderd van een grote groep soortgenoten. Een groepje Ringmussen zitten al tjilpend in een struik langs de waterkant. Deze soort is veel minder algemeen dan de Huismus.

Op de terugweg stop ik even bij de plas aan de Spieringsluis. Veel Kuifeenden, enkele verre Aalscholvers en duikende Futen en Dodaars bepalen het tafereel.

In de volgende plas staat een Aalscholver op een paal zijn vleugels te drogen, terwijl een Grauwe Gans in de Rietkraag alert reageert op mijn komst.

Even later rijd ik door de Noordwaard, die ontpoldert gaat worden. Boeren zijn of worden hiervoor onteigent of krijgen hun huis op een terp gebouwd. Als het daar klaar is, dan moet de Noordwaard met zijn lage buitendijkse waterkering, net als meer op deze wijze ingerichte gebieden in Nederland, bij hoogwater onderlopen en zo andere gebieden langs de grote rivieren beschermen tegen overstroming. Daarnaast wordt het gebied landschappelijk minder monotoom en krijgt het vooral een recreatieve bestemming, naast de verbeterde natuurwaarde. Overal is men hout aan het kappen en grote stapels Abelen en takkenbossen liggen langs de wegen. Mooie schuilplaatsen voor winterkoningen en mezen. Een Pimpelmees gaat rustig door met zijn zoektocht naar eten, maar een Boomkruiper blijft ver van de lens. In het tegenlicht zie ik een groep Aalscholvers als silhouetten overvliegen.

Vanaf de Galeiweg kun je een bruggetje over, maar de plaats leent zich ook voor een kleine fotosessie. Je waant je echt in het buitengebied, terwijl de Randstad op een steenworp afstand ligt. De halfvergane meerpalen lijken in tijden geen boot meer afgemeerd te hebben en mensen schijnen deze plek nauwelijks te bezoeken.